EKRAM ISMAILI TAIPOVIĆ (1885-1975)
Čovjek koji je štitio Gornji Krstec od haramija
Rođen je u Gornjem Krstecu 1885. godine od oca Taipa i majke Bejze. Imao je dva brata: Abaza (čiji su sinovi bili Muhidin/Mujo i Đuljbehar) i Mehmeda (koji je također imao dva sina - Tapia i Sadika).
Ekram je bio oženjen Lajtom iz Donje Rapče. Njihova djeca su: Kariman, Ramadan, Rukiša (udata u Kruševu), Đuljija (udata u Dragašu) i Baka (udata u Orčuši).
Većina Ekramovih potomaka danas živi i radi u Srbiji i Zapadnoj Evropi.
***
Sve do povlačenja Otomanske imperije 1912. godine, Gora je zadržala status kompaktne i historijske cjeline, a nakon toga našla se na mjestu gdje se u jednom dijelu uspostavljala granica između Albanije i Srbije. Sve ove promjene uticale su na sigurnost mještana goranskih sela, a naročito u periodima tokom ratova i neposredno iza njih.
Gornji Krstec, Orčuša, Globočca, Kruševo i Restelica su sela sa najvećim bezbjednosnim rizikom. Najveće pljačke i incidenti desili su se u vrijeme Prvog i Drugog svjetskog rata. Tada je granica ostajala bez vojske a stanovnici bili primorani da se sami organizuju u čuvaju svoju imovinu.
Jedan od najpoznatijih junaka iz tog perioda bio je Ekram Ismaili (Taipović) iz Gornjeg Krsteca, koji se hrabro suprotstavljao haramijama. On je nakon Prvog svjetskog rata radio kao kiradžija, bio je angažovan da vojsku iz Vraništa snabdijeva hljebom, kao i ostalim namirnicama, koje je prenosio iz Prizrena.
Prema kazivanju mještana Gornjeg Krsteca, Ekram je bio veoma hrabar čovjek i izuzetno dobro baratao oružjem. Jednom prilikom, kada je kupovao robu na pijaci u Prizrenu, neki čuveni lopov mu je istrgao novac iz njedara i počeo bježati. Ekrem ga je vrlo brzo sustigo i savladao. Oborio ga je na zemlju i uz pomoć jednog mještania, koji mu je pritekao u pomoć, uspjeli su ga svezati. Kad su stigli žandari, nakon identifikacije lopova, rekli su da oni već dugo tragaju za ovim opasnim čovjekom i da se čude kako je Ekram uspio da ga savlada, jer je isti bio optužen za brojna ubistva.
Neposredno nakon povlačenja graničara Kraljevine Jugoslavije sa ovih prostora, 1941. godine, nastupa anarhija koju koriste haramije iz susjedinih albanskih sela. U počeku na meti su stada ovaca, dok su kasnije prešli na krađu krupne stoke iz štala. Ove pljačke su bile oružane i često sa smrtnim posljedicama.
Mnoga sela su se samoorganizirala i branila. Među selima koja su poznata po otporu koju su pružala i hrabro se suprotstavljala haramijama su i Gornji i Donji Krstac, zahvaljujući hrabrim pojedincima koje su predvodili Ekram Ismaili (Taipović) iz Gornjeg i Hatim Ramadani (pelivan) iz Donjeg Krsteca.
Prema kazivanju Ekramove rodbine i drugih starijih mještana, Ekram je sam odlazio u Ljumu po ukradenu stoku, štitio i susjedna sela od pljački i često išao u potjeru za ukradenim stadima. Ekram je imao tetku udatu u Ljumi, te su mu, u borbi sa haramijama, često pomagali tetkići iz Ljume.
(Zahvaljujem se na pomoći Uzairu Hamzi)
Izvor: (Auror: Dr Sadik Idrizi)
Vezani članci
Komentari na članak
Popularno
Nema aktuelnosti za danas!
Nema aktuelnosti za danas!
Nema aktuelnosti za danas!